Oud zeer

Amper een maand geleden,
was ik nog heel,
 en wist ik dat er aan jou wat scheelde,
geeft niet,
ik ben sterk,
ik draag je wel.

Ik heb hulp geregeld,
al veel eerder,
hoopte en bad,
dat dit je helpen zou.
Ik ben sterk,
en draag het restje wel.

Totdat ik ondekte,
dat je in je “gekte”
mijn liefde en jouw lijf,
met een ander hebt gedeeld.
Ik ben sterk,
en draag het bijna niet meer.

Ik zie dat je vecht,
en dat je beseft,
dat je nu bent,
wie je nooit had willen zijn.
Ik ben sterk,
draag mijn kapotte hart links, en de rest rechts.

Jij wilt dat ik voor mijzelf vecht,
dat vind ik mooi,
in wezen ben jij ook zo fijn,
maar hoor je niet ook van een ander te zijn.
Ik ben sterk,
mijn hart doet pijn en mijn armen ook.

Als ik voor mijzelf moet vechten,
en er voor mij moet zijn,
kan ik voor jou de dingen niet dragen,
die jij niet meer kan.
Ik ben sterk,
maar mijn benen trillen en mijn armen zijn zuur.

Moet ik kiezen,
of kan het soms voor mij,
en soms voor jou,
dat ik dingen draag?
Ik ben sterk,
maar kan nu bijna niets meer verdragen.

Ik zoek steun,
een muur, een boom, of een schouder misschien,
Ik kan het bij jou niet zoeken,
zoek hulp voor jou en voor mij.
Ik ben sterk,
maar kan nu niet alles meer dragen.

Ik kies ervoor jou niet te laten vallen,
en er ook voor mijzelf te zijn.
Ik ben kapot,
maar weet wat er aan jou scheelt.
Ik ben sterk,
en probeer zoveel mogelijk te dragen.

Ik hoop dat je later als je beter bent,
ziet en laat merken,
dat je mij echt ziet voor wat ik ben,
en wat ik heb verdragen.
Ik ben sterk,
en draag zoveel ik kan.

en ietsje meer.


Je man,