Wat mij, mij maakt.
Om te beginnen, ik probeer ten volle te genieten van het leven.
Mijn zegeningen te tellen, klinkt ouderwets, maar is het wel zo'n beetje.
Ik denk dat dit een van de beste eigenschappen is van de mensen die ik leuk vind, en mijzelf.
Het proberen, trachten, de leuke dingen van het leven te zien er ervan te genieten.
Dit klinkt natuurlijk lekker simpel, en is soms zo erg moeilijk, maar de intentie is er.
En natuurlijk, ook ik heb donkere tijden gekend, waar ik uiteindelijk niets meer kon zien.
Laat staan iets positiefs, maar ja, wie heeft er geen zware tijden gehad?
Maar, proberen de dingen positief te zien, of de goede dingen van het leven waarderen, is bijna een kunst.
Je moet leren om-denken.
Een probleem ook als een mogelijkheid zien om iets te leren, niet alleen als een probleem.
Mogelijkheden zien.
Het is alsof je gevraagd wordt om naar iemands tekening te kijken, en te vertellen wat je ervan vindt.
Hoe makkelijk is het om eerst naar de fouten te kijken en daar wat van te zeggen.
En hoe moeilijk is het om te kijken wat je er mooi aan vindt, of nog moeilijker, proberen te kijken door de ogen van de ander.
Of kijk eens hoe moeilijk het is gewoon een compliment te accepteren, zonder zeggen, ach het was maar. . .
Ik draaf door, maar dat doe ik wel eens meer.
Behalve dat, gaat mijn leven over lesgeven en coachen.
Maar helaas, was ik niet meer nodig en kon gaan.
Een onbevoegde klassenassistent geeft nu mijn les, voor de helft van het geld.
Klasse toch?
Maar daar ga ik een andere keer weleens over door, niet nu.
Dus om-denken.
Ik moest gaan denken wat ik nu kan gaan doen, en waar mijn leven om draait
Jaren les gegeven, en eerlijk, de techniek die ik gaf kon ik dromen, dus daar ga je niet van zweten.
Dus daar kon ik niet blij van worden.
Dus waar ging mijn lesgeven mij wel om?
Coaching en "moeilijke" kinderen helpen hun weg en zelf te vinden.
Maar meest van alles, verhalen vertellen, relevant dat wel.
Maar verhalen vertellen, dat is het wel voor mij.
Nu zie ik mijn kinderen mij af en toe nadoen.
Verhallen vertellen, geduldig uitleggen, of les geven bijna.
Dat is zo leuk om te zien, genieten !
Dan voel ik dat ik van ze hou, maar ja, dat doe ik wel vaker.
En zij houden van mij om de verhalen, en natuurlijk veel meer.
De zorg die ik aan ze geef, het eten wat ik kook en nog veel meer.
Maar vooral houden ze van de verhalen, net zoals verhalen van mij houden.
Anders zouden ze niet elke keer terug komen.
Yours truly,
Bart J. Meijer
